Yerebatan Sarayı olarak da bilinen Yerebatan Sarnıcı (Büyük Bazilika) Bizans İmparatoru Justinyen tarafından 542 yılında Büyük Saray’ın su ihtiyacını karşılamak için yapılmıştır. Sarnıç içten 145 metre uzunluğunda 65 metre genişliğinde olup 9800 m2lik bir alanı kaplamaktadır. Her bir dizide 28 tane olmak üzere 12 sıra toplam 336 sütun bulunmaktadır. Gözyaşı şekillerinin olduğu ve diğerlerinde farklı olarak ıslak bir sütun vardır ki buna Ağlayan Sütun da denir. Ağlayan Sütun’un sarnıcın inşasında çalışan 7000 köleden ölen yüzlercesinin anısına olduğu söylenir. Sarnıcın kuzeybatı köşesindeki iki sütunun altında kaide olarak kullanılan iki Medusa başı ise Roma Dönemi heykel sanatının şaheserlerinden birisidir.
Sarnıcın Fark EdiliÅŸiÂ
Sarnıcın fark ediliÅŸi Ä°stanbul’un fethinden yaklaşık yüzyıl süre sonraya denk gelmektedir. Sarnıçta biriken sulardan sepet sarkıtarak balık tutan insanlar fark edilmeseydi belki de hala keÅŸfedilmemiÅŸ olacaktı. Daha sonra Topkapı Sarayı’nın bahçelerine buradan su verilmiÅŸtir. Durgun su yerine çeÅŸme suyunu yani akan suyu tercih eden Osmanlılar ÅŸehirde kendi su tesislerini kurmuÅŸ ve sarnıcı kullanmamışlardır.
